قسمتی از متن یا فهرست کلی:
عنوان: به کارگیری رویکرد توانایی در فهم توسعه پایدار، متن ترجمه به فارسی
قالب: Word
تعداد صفحات: 25
چکیده
در حالی که هم گفتمان علمی در مبحث و رویکرد و توانایی و هم گفتمان علمی به توسعه پایدار به طور کلی اشاره دارند؛ به خصوص تئوری پایداری گسترده شده و به خوبی توسعه یافته‌اند و هر دوی این گفتمان‌ها کمابیش جدا شده‌اند. در این مقاله، من این پرسش را مطرح کرده‌ام که تا چه حد می‌توان رویکرد قابلیت و توانایی را در فهم توسعهی پایدار به طور کلی به کار گرفت. برای رسیدن به این نتیجه، من یک قالب کاری را با استفاده از تئوری‌های هنجاری توسعه پایدار، شناخته دو بعد توسعه طرح‌ریزی کردم؛ در نتیجه، من این نکته را مورد بررسی قرار خواهم داد که تا چه اندازه روش توانایی (رویکرد توانایی) می‌تواند ارائه دهنده پاسخی با توجه به سؤال مطرح‌شده در این قالب کاری باشد. در این راستا، من به شناخت تفسیر روش توانایی به ترتیب توسط Amartya K. Sen و (Sen) و C. Nussbaum Martha رسیدم.
کلمات کلیدی: رویکرد (روش) توانایی، پایداری، عدالت (درون نسلی)، محیط، روش مفهومی
مقدمه
زمانی که هم گفتمان علمی در روش رویکرد توانایی (CA) و هم رویکرد علمی با توجه به توسعه پایدار (SD) به طورکلی توجه دارند و تئوری پایداری به طور اخص گسترده و به خوبی توسعه یافته است و دو رویکرد، کمابیش جداشده به طور اساسی Sen عقیده دارد مباحث در مورد پایداری نمی‌بایست بر پایداری یک محیط به خصوص یا حالت طبیعی تمرکز داشته باشند و در همان حال بایستی به شرایط محیطی که فرصت‌هایی به مردم ارائه می‌دهند، ارزش گذاشت؛ علاوه بر این او بحث میکند که ایده و عقیده توسعه به عنوان آزادی (به جای توسعه به عنوان تأمین نیازها یا توسعه به عنوان رشد اقتصادی) نیازمند بازسازی فرموله و ساختاری ایده SD طبق آن میباشد. هر چند او مسئله SD را بیش از حد تفکر عمومی مورد بحث قرار نمی‌دهد. Nussbaum در سال 2011 با مسئله SD تحت عنوان کیفیت محیطی مواجه می‌شود. او ادعا میکند که این مسئله حیاتی به طور گسترده‌ای در سیاست لیبرال مورد توجه و وثوق قرار گرفته است؛ به خصوص، تئوری سیاسی لیبرالی توسط Rawls، اما رویکردهای توانایی به اندازه کافی این مباحث را پوشش نداده‌اند. این مقاله با این هدف ارائه شده است که به‌کارگیری CA در مفهوم سازی SD مسلم گردد.