مقدمه
حسابداري يكي از علومي است كه همه روزه اكثر افراد با آن سرو كار دارند و برخي به صورت تخصصي و برخي به صورت تجربي از آن استفاده مي كنند. حسابداري اين امكان را به ما مي دهد كه ميزان سوددهي وهزينهها را به صورت علمي و دلخواه تغيير دهيم. اطلاعات مربوط به اين رشته مورد استفاده عموم مردم از مديران صنايع ، سرمايه گذاران ، تجار و اصناف تا استفاده كنندگان محصولات و خدمات مي باشد و باعث مي شود تا اعداد و ارقام نامفهوم و گيج كننده به صورت اطلاعات جالب توجه و قابل نتيجه گيري در دسترس قرار گيرد.
فراگيري اين فن به صورت تخصصي، نه تنها به صورت يك حرفه مطرح مي‌شود بلكه در زندگي خصوصي و شخصي نيز كارساز مي باشد. به طور مثال نحوه صحيح بودجه بندي، تقسيم هزينه، تعيين قيمت تمام شده، روش هاي پيمانكاري، معاملات اوراق بهادار، تعيين استهلاك دارايي ها، انواع سرمايه گذاري ، حسابداري با توجه به تورم و... از بحث هاي ارائه شده در اين گروه مي‌باشد. حسابداري جديد در اميران قدمتي پنجاه ساله دارد. ابتدا حسابداري در موسسات خارجي كه در ايران كار مي گردند از قبيل شركت نفت و پس در بانكها و ساير شركتها و موسسات گسترش يافت. بعد از جنگ جاني دوم بدليل تماس بيشتر ايران با كشورهاي توسعه يافته اهميت حسابداري به عنوان يك حرفه ضروري در جامعه احساس شر و امروزه با پيشرفت روزافزون صنعت و تجارت و بدليل تنوع و پيچيدگي حسابهاي سازمانهاي مختلف اقتصادي و همچنين لزوم اعمال مديريت برتر و نياز مديران به استفاده از اطلاعات مالي مفيد سازمان خود موجب گرديده كه حسابداري به صورت يك فن نوين به عنوان ابزاري قدرتمند در سيستم اقتصادي بكار گرفته شود. در پايان شايد بتوان حسابداري را به عنوان پايه اصلي صنعت ، توليد و ادامة‌خدمات معرفي كرد . چرا كه بدون وجود حسابداري و ثبت دقيق و نتيجه گيري صحيح از اطلاعات ، پايه اصلي شركت كه همان سرمايه و نقدينگي است به لرزه درآمده و چه بسا كه شركت را به انحلال بكشاند.
تاريخچة پست
ريشه ها و منابع پست در اعمال قرون و اعصار گذشته نهفته است. در كشورهاي باستاني مانند چين، ايران، مصر، يونان، امپراطوري روم اثري از پست را مي بينيم كه از يك نوع سيستم ارتباط افكار يا پيغام آوريهاي كتبي و شفاهي است كه اساس و سازمان آن را مرداني تشكيل مي‌داده اند كه با استفاده از چاپارخانه هاو اسب هايي كه در مسير راه قرار مي گرفته اند وظايف خود را انجام مي داده اند. بدين سان پست درآن زمانها فقط وسيله اي انحصاري در اختيار پادشاهان وشاهزاده گان بوده كه به ناچار مي بايستي اواخر خود را در دورترين نقاط قلمرو كشورشان ابلاغ نمايند. صومعه ها و كليساها نيز به نوبه خود به برقراري سرويس مخصوص به خود همت گماشتند و دامنه انشعابات اين سرويسها به همان اندازه ايكه مذهب توسعه مي‌يافت، گسترده مي شد بالاخره تحت تأثير فعاليت اصناف و پيشه وران و هنگامي كه بنياد زندگي اجتماعي وجود خود را به هم رسانيد ، فقط اين دسته از مردم يعني اصناف و پيشه وران به وسيله پستي كه در اختيار پادشاهان و صومعه ها و كليساها بود، توانستند احتياجات ارتباطي خود را مرتفع نمايند.
اين تشكيلات مقدماتي پست كه تقريباً حالتي نيمه دولتي و نيمه خصوصي داشت تا قرون وسطي دوام يافت، ولي به زودي معلوم شد كه اين تشكيلات ابتدايي و محدود قادر نخواهد بود احتياجات جامعه اي را كه دائماً در حال تحول به سر مي برد برآورده سازد، از طرفي اختراع چاپ كه كم كم آموزش و تعليمات همگاني را در قشرهاي مختلف مردم گسترش مي‌داد، باعث افزايش مستمر مبادلات گرديد. تحت تأثير چنين نيازهايي ، پست راهي جز توسعه و گسترش نداشت. اختراع كشتي هاي بخار و به وجود آمدن راه آهن، براي پست تحول و دگرگوني ديگر را در برداشت. در اين زمان ادارات پست اين واقعيت را درك كردند كه بر اي تسريع در امر مبادلات بين المللي خود در سطحي برابر و موازي با وسايل موجود حمل و نقل چاره اي جز ساده كردن تشريفات و بخصوص يكنواخت و كم كردن نرخهاي پستي خود ندارند. در اين راستا اشخاص زير اقدامات مهمي را انجام دادند. كه منجر به سازماندهي پست بين الملل گرديد:
1) رولاند هيل (ابداع مستمر)
2) فن هرفلوت؛ مطالعاتي داير بر اتخاذ نرخهاي بين المللي ساده و يكنواخت شده بودن در نظر گرفتن هزينه ترانزيت ارائه كرد.
3) فالوئل دوياسي؛ ايجاد يك مجمع پستي جهاني به منظور وضع تعرفه ها و نرخهاي پستي ساده يكنواخت (1855)
4) مونتگمري بلر: پيشنهاد تشكيل كنفرانس پاريس درسال 1862
5) هنريخ فن استفان ؛ موفق ترين شخصيت متحول كننده پست بين الملل مي باشد كه به پيشنهاد وي كنفرانس بين المللي پست در 15 سپتامبر 1874 در شهر برن (سوئيس) با حضور 22 كشور برگزار شد كه در تاريخ 9 اكتبر همان سال يك قرارداد پستي به امضاء رسيد كه در اين قرارداد تأسيس يك اتحاديه پستي جهاني نيز در نظر گرفته شده بود به همين مناسبت ، 9 اكتبر مطابق با 17 مهر به عنوان روز جهاني پست انتخاب گرديد. پس از تأسيس اتحاديه پستي جهاني (UPU) در سال 1874، ايران نيز به عنوان بيست ونهمين كشور عضو در سال 1877 م. به اتحاديه مذكور ملحق گرديد. در حال حاضر 190 كشور در اتحاديه عضويت دارند . مقر اين اتحاديه و نهادهاي دائمي آن در شهر برن (سوئيس) قرار دارد. طبق ماده يك اساسنامه اتحاديه، كشورهايي كه تحت عنوان UPU اين اساسنامه تأييد كرده اند، يك قلمرو و واحد پستي را براي مبادله متقابل پست نامه ها تشكيل مي دهند. آزادي ترانزيت در سراسر قلمرو اتحاديه تضمين شده است. در واقع هدف اتحاديه تأمين سازمان و اعتلاي سرويسهاي پستي و مساعدت در جهت گسترش همكاريهاي بين المللي است. علاوه بر آن اتحاديه مذكور در حدود امكانات براي كمكهاي فني پستي مورد تقاضا كشورهاي عضو تشريك مساعي مي نمايد.
زبان رسمي اتحاديه طبق اساسنامه اتحاديه زبان فرانسه مي باشد و زبان انگليسي نيز در سال 1994 به عنوان زبان كاري اتحاديه تعيين شد و اكثر اسناد و مدارك اتحاديه به زبانهاي اسپانيولي – پرتغالي – انگليسي – عربي – روسي ترجمه مي‌شود و هزينة خدمات ترجمه توسط گروه زباني درخواست كننده تقبل مي‌شود.